Ben YOLUNDUM Hayat Gelme Üstüme!
Bu nasýl bir dünyadýr; anlayamadým,
Gönlümce þöyle, kafayý dinleyemedim,
Çýkarým için, kimseyi yemleyemedim,
Ben YOLUNDUM hayat, gelme üstüme!
Eþten yedim kazýk, dosttan yedim kazýk,
Dayanacak takat kalmadý, bana da yazýk.
Bir dilim ekmeði, dört kiþiye ettim azýk,
Ben YOLUNDUM hayat, gelme üstüme!
Neye el attýmsa; kökten, kurudu gitti,
Beþ parasýz baþlamýþtým, sermaye bitti,
Kime, el uzattýysam, gardaþ, çukura itti,
Ben YOLUNDUM hayat, gelme üstüme!
Nesini yazayým aga, baþa gelen hallerin,
Herkes; kurnazý olmuþ, yürüdüðü yollarýn,
Anlatamam ki sýkýntýmý, kurudu dillerim,
Ben YOLUNDUM hayat, gelme üstüme!
YOLUNDUM, YOLUNDUM, kalmadý tüyüm,
Çeþmenin yanýndayým, akmýyor suyum,
Vaziyetim ortada, aga; iþte ben buyum,
BEN YOLUNDUM HAYAT, GELME ÜSTÜME..!!!
Þefik BAL
22.03.2017
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.