bu akþam saat yediyi vurunca
sensizlik baþlar ömrümün bu son deminde
arþýnlasam da yaþamý eskisi gibi
kalbimin yalnýz köþesinde hala sen varsýn
sýðdýramýyorum seni hiçbir yere
gözlerin deðdi ya gözlerime
masum bir çocuk edasýyla
iþte o gün anladým seni nasýl sevdiðimi
hîkaye sanýlsa da bizim sevgimiz
bir muhabbet baþlýyor
yokluðunla aramda
bir çay kadar koyu
bir ömür kadar uzun
bir peygamber sabrý kadar aðýr
boðazýmda düðümleniyorsun
sevgini her yutkunduðumda
artýk tüm akþamlar ýlýktýr
nefesin okþarken tenimi
utancýna yenik düþtüðüm anlar þahittir
akþamýn kokusunda seni arýyorum
kayan yýldýzlara bile seni soruyorum
yokluðunla sarmaþ dolaþ duygulardayým
eðer aþk özlemekse, azize’m
eðer özleminle azap duymaksa
ya da acýsýyla yanmaksa
o zaman uzaklarda arama
aþk dedikleri bu olsa gerek...
02 Kasým 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.