Kaybolmuþ bir yaþam belli ki benimkisi.. Neresinden tutsam elimde kalýyor Ne zaman kanat çýrpsam mavi gökyüzüne.. Aldansam umudun maviliðine.. Birden kapkara bulutlar çöküyor üstüme.. Deli bir gri fýrtýnayla çakýlýyorum birden yere. Ve yaralý kanatlarým kan revan içinde.. Ne zaman bir Gülümseme,kondursam Yanaðýmýn busesine Kaderim bir tokat gibi birden patlýyor yüzüme Tuz buz oluyor kurduðum camdan hayaller.. Hapset diyorum kendini.. Yüreðinin en gizli en mahrem yerine.. Acýnla hüznünle baþbaþa kal kendinle.. Ulaþamasýn dokunmasýn sana hiç kimse.. Ne zaman birazcýk gülümseme yerleþtiysem gözümün bir yerine Kaderim sesleniyor sanki hadi KIZIM Mutluluk senin neyine
Sosyal Medyada Paylaşın:
gül hatun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.