ÖLMEDEN GEL

Ömür denilen engabe çözülmez bir kör düðüm
Gurbet gözler oldu gözlerim içimde ince bir sýzý var
Dört bir yaným kýrýk dökük viran Kördüðüm
Kývýlcým çakarken göðsümün þimþekleri,
Iþýðýna hasret bu bu yerler sensiz karanlýk
Koca bir delik sensizlik hiç sensizlik kimsesizlik
Yüreðimin derininde bir uzun gazel seslenir
Vurunca ince tele bir sýzý gurbet içimde Beslenir
Sen gelince aklýma ey kara gözlü ceylaným
Yüreðim her bir yandan heyecanlanýr hislenir
Ne olur ben ölmeden gel
Sanki yokluðun Boðazýmda býçak kurban Misali
Sensizlik dokunur hüznün çöker hücrelerime
Açsam kýrk kapýlý yamalý kalbimin kapýsýný
Dokunsan kederlerin tohumlarý dökülecek gibi
Sanki yok oluyorum emanet bedenimde
Sensiz çaresiz bende sabýr kalmadý
Cellat gelip boynuma kement takacak gibi
toprak olmadan gel
Hadi dokun kalbime hasat olmadan önce
Sanki bu can bende durmaz caným çýkacak gibi
Bedenim çürümüþ de sanki kokacak gibi
Cаný Cаnаn’а tеslim Halim sana beyandýr
Ýçimdeki dilsiz alfabem, kýrýlmadan gel
Türkan Aksu
Sosyal Medyada Paylaşın: