EREMEDİM Kİ
Mahkûm oldum ömrün naçar çaðýna
Bu hali ben kendim aramadým ki
Muhabbet faslýndan dostun baðýna
Gireyim dedim ya giremedim ki
Çekerken hayatýn tüm cefasýný
Yaþlandým, görmedim yar vefasýný
Tasadan azade hal sefasýný
Süreyim dedim ya süremedim ki
Tutsaydým bir kere narin elleri
Razýydým gezmeye sahra, çölleri
Yârin sinesinden gonca gülleri
Dereyim dedim ya deremedim ki
Sevdiðimin güneþ, ay cemalinden
Mestane olurdum tatlý dilinden
Mehtabý izlerken ince belinden
Sarayým dedim ya saramadým ki
Atlastan libasa, acem çuluna
Hevesim olmadan dünya malýna
Her þeyden deðerli caný yoluna
Sereyim dedim ya seremedim ki
Bir sabah sessizce çýkýp önüne
Deðerek arzuyla yarin tenine
Hasreti bitirip vuslat gününe
Ereyim dedim ya eremedim ki
Aydýn’ým özlem yok ahir, ezele
Karýþtým hazanda kuru gazele
Her gece gördüðüm düþü güzele
Yorayým dedim ya yoramadým ki
25.10.2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.