Gece tren istasyonunda

Dýþarýda eksi iki
Kirpiklerim donuyor
Bir tren istasyonunda
Siyah paltom üzerimde
Eskilerden kalma
Tahtadan bir valiz elimde
Oturuyorum istasyondaki bankta
Gece on ikiye yaklaþýyor

Bazen tane tane yaðan kar
Hafif fýrtýnaya dönüþüyordu
Beyaza boyanýyor
Kömür gibi siyah saçlarým
Üþüdüðüm için arada oturduðum bankta
Kalkýp volta atýyordum
Ýstasyonun bir baþýnda diðer baþýna

Tren istasyonun þefinin odasý
Takýldý gözüme odun sobasý yanýyordu içeride
Buhar tutmuþ sýcaðýn etkisiyle camlarý
Arada dýþarý bakýyordu
Camdaki buharý eliyle silerek
Masasýnda yeni demlenmiþ
Bir demlik çay bir de bardaðý vardý

Raylar uzayýp gidiyordu
Yakýnýmdaki raylar biraz paslý
Diðer bölümüne ise
Soðuk beyazýn örtüsü örtülmüþ
Yýldýzlara perde çekmiþ
Koyu kül rengi bulutlar
Derken gelen trenin düdüðü çaldý
Az biraz ötemde
Raylarýn sesi deðiþiyordu

Yaklaþtý istasyona tahta valizimi
Aldým elime üþüyen ayak parmaklarýmla
Vagonuma ilerliyorum aðýr adýmlarla
Valimizi koltuðumun üstündeki
Rafa yerleþtirdim oturdum koltuðuma
Soðukta üþüyen ellerimi ovuþturuyordum birbiriyle

Tren istasyonun þefi hareket iþareti verdi
Makiniste kulaðýma geliyordu sesi
Camdan dýþarý bakýyordum
Uzaklaþýyordum veda ederek
Beni hep dünlere götüren
Evimdeki odamdaki gözle gördüðüm
Nesne niteliðinde ne varsa
Bir türlü yüreðimden silemeyeceklerimle.
Sosyal Medyada Paylaşın: