ER YA DA GEÇ

Bir çift yayý germiþsin, hazýr durur oklarýn,
Sýrf bana mý kapalý tüm açýk sokaklarýn?
Herkes seyrine dalmýþ, zevki sefa içinde,
“Var”larýnla yüzerler, bana mýdýr “yok”larýn?

Sevdamý at kenara aðýrdan sat kendini,
Elbet kader sana da takacak kemendini.
Arama bundan sonra ne Çin’de ne Maçin’de!
Sevdan ile varlýðým yedi kendi kendini.

Elbet bu böyle gitmez döner tersine çarklar,
Kahrolursun! Baþlarsa sýrt dönmeler, firaklar,
Kimse kalmaz yanýnda Kaf daðýna göçünde,
Akýl vermeye kalkar sana dünkü çýraklar.

Çekilmez angaryasý boþ konuþursa diller,
Dikeni ele batar kuruyunca al güller.
Çekemez günahýný ne katýr ne hecin de,
Seni baðrýna basar terk ettiðin gönüller.

Sahte dünya sahte post, kusuruna bakmaz dost,
Candan âlâdýr canan, etse de canýna kast,
Yolculuk gerçek dosta, ya er ya da gecinde,
Terk-i mâsivâ eyle, ruhunu etmeden mest.

Ankara - 16 Haziran 2012
Ümit Zeki SOYUDURU
Sosyal Medyada Paylaşın: