Bakış Açısı

Herkesin bakýþ açýsý farklýdýr dostlar,
Kimi manzaraya bakar; tabiatýn, güzelliðini görür
Kimi de; Allah’a giden, ince bir yol bulur…
Bir Müteahhit de der ki;
Efendi; buraya, ne güzel bir bina olur…
Dayar dozeri kepçeyi, yapar binayý,
Bir anda; çevremiz ölür

Manzaraya, sen bakarsýn;
Sana farklý þeyler hatýrlatýr,
Ben bakarým, bana; dertlerini anlatýr,
Rabbini zikreder,
Tüm canlýlar, nebat, tabiat,
Derin bir nefes çekersin, taa ciðerini inletir,
Tatlý, tatlý, bir meltem eser, fýsýldar kulaðýna,
Bana Allah’ý zikrettirir, sana, müzik dinletir…

Kimi, bu güzellikte, ‘’ kafa demleme’’ye karar verir,
Hem zýkkýmlanýr, hem de; etrafýna, zarar verir…
Ýnsan evladý; piknik yapar ailece, efendice,
Etrafýný kirletmez, temiz olur kendince,
Bir poþete toplar, çöpünü býrakmaz, götürür,
Kimi rezil insanlarda;
O güzelim piknik alanýný batýrýr…

Kimileri de;
Açar arabanýn bagajýný,
Dayar millete, müziði,
Güya kendince eðleniyorum sanar,
Allah’ýn eziði
Maganda; her yerde magandadýr,
Fýtratý gereði, içer içer týrlatýr,
Eline geçen her þeyi, tutar, çevresine fýrlatýr…

Tabiat;
Allah’tan bir lütuftur,
Ama; kýymet bilene,
Börtü böcek, yaþam savaþýnda,
Karýnca’dan Yýlan’a
Nankörlükte üstümüze yok, þükretmek yok,
Yine de;
Rabbim; ayrý, ayrý, rýzýk vermekte,
Her bir kuluna,
Bakýþ açýsý bu;
Nasýl görürsen ve nasýl istersen,
Sen yoluna, ben yoluma.

Þefik BAL
08.10.2014


Sosyal Medyada Paylaşın: