Gözlerin özlemin ilk hecesi Kalbin bitmeyen ilk sevgisi Bir ýlýk rüyada meltem Bir soluk havada merhem Olurdu yüreðime düþen Düþ olurdu sesimde vadileþen Sessizleþen ruhuma buz Yarama açýk bir halde yare olan Bir sonuk düþün ortasý yer alan Ne ileriye bir adým baþka gözlerle Ne de senle selameti kurabilmenin azizliðin Gözlerine vurgun olmam Benim kaderime yazýlmýþ olan En büyük kederim Deðiþmeyecek bilirim Ne eksiksin ne fazla Düzelmeyecek her þey her yer buz kýrýðý Tam unutmadan;gelmeyecek kalbime mutsuz sanrý Mutlusu bu saatten sonra masal olacaktý..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.