Ne gelenler güldürdü ne giden tam öldürdü
Yarým yamalak öyle yaþýyorum Azize’m
Baðban belediklerim goncalarý soldurdu
Olanlara bakýp da þaþýyorum Azize’m
Bir Leya kondurmadým þu yaralý sineme
Kime aslan dediysen yýlan oldu haneme
Mazide ki dertleri aktararak günüme
Piþmanlýkla dolup da taþýyorum Azize’m
Harýnda yandýklarým keyif çatýyor inan
Hepside otaðýnda mesud yatýyor inan
Bir ben kaldým öylece geceye kan doðrayan
Düþmüþüm ateþlere piþiyorum Azize’m
Zihnimin dünyasýnda ruha mezar kazmayý
Baþladým taþýdýðým bu canýmdan bezmeyi
Þu gönül deryasýnda öðrenmedim yüzmeyi
Kabuk tutmaz yaramý kaþýyorum Azize’m
Divane hallerimin avanak keþliðinde
Hülasa düþler kurdum yakamoz eþliðinde
Þeytani oyunlarýn avare boþluðunda
Yitip giden zamaný deþiyorum Azize’m
Daha da iþim olmaz ne iþveyle ne nazla
Kapandým içerime zaman geçiyor hýzla
Ben derdimi siniyom hep kekremsi bir hazla
Dört mevsim ayný tavda üþüyorum Azize’m
Mehmet Kýlýçel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.