Bedenim artýk özgür ama ruhum sende tutsak. Bitermi derken neden alevlenir hâlâ bu aþk ? Mantýk aramýyorum, uygun görmüþ bizi Hak. Ruhlarýmýz beraber yok bize ayrýlmak. Madde alemiyle iþimiz yok , kalbine sor bak. Ölümü yok, sonsuz bu aþk.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Anastasia Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.