küçük sevgilim...

bir koca yýlýn ardýndan neler yaptým sana
neler gördüm neler söyledim
hissetiklerim kadar vardýn sen hayatýmda
ve sana soyledigim her kelimeyle tuttum kollarýndan
tenine yazdýgým her kelime kadar dokundum
susamadým, sustukca sen baska anlamlar yukledin suskunluguma
ben yükleme diyemedim
ben kactýkca sen içimdeki kaçaða tutuldun
ben sana yakalandýkca icimdeki kaçaktan vazgecemedim
simdi bir koca yýlýn ardýndan
ne sana beni unut diyebiliyorum
nede sensiz bir hayatý gözüm alýyor

benim küçük sevgilim
bizim olabilecek ne cok aday sarkýmýz var ilk gunden beri...
halk oylamasýna basvursak
yada bir jüriye sorsak
bu aþkýn kural tanýmazlýgý
her gecen gun senin dayanamadýgýn
benim kabullenip icime kapadýgým umutsuzluk
hangimiz daha uzun sure ayakta kalacak bu savasta
hangimiz cabuk pes edip digerine atacak
ayrýlmanýn o soðuk sorumluluklarýný...

öyle cok ittirdimki seni benden uzaga
ne kadar unutmak istedim sen o kadar aklýma düþtün
ne zaman aklýma düþtüysen seni alýp bir köseye býrakamadým
ve sen hep
ve sen hep benim küçük sevgilim oldun
ne oldugunu bile bilmeden...

öyle razýydýnki bu kabulleniþe
bu yýkýma
bu bir devrin kapanýþý
baska bir devrin acýlamayýþý
bu bir ömrün sona ererken ki galasýnda
cift kiþilik davetiyesi
bu yanýndaki koltugu belki ben otururum diye
bos býrakýsýn
gözlerimin icine bakýslarýn
sana yaptýklarýma ragmen
geceleri sesimi duymadan uyuyamayýþlarýn...
bir koca gün beni düþünüp
bunu bildigim halde seni aramayýslarým
ne cok belkiler öldürdüm senin icinde
ne cok umutlarýný kursuna dizdim
senin hala benim üzerime oynayýþýn
bu hayat denen kumar masasýnda...

tuttugun tarihlerin
attýgým mesajlarý bile kaydetmelerin
defalarca bitirip
bir baska defalara baslamalarýn
benim küçük sevgilim...

vazgecemeyiþlerinin sorumlusu olmaktan yorgunum
ve senden vazgecemiyecek kadar tutkun
simdi ne beni unutmaný isteyebilrim senden
nede vazgecebilrim artýk
yazdýgým her kelimeye senin anlamýný yüklemekten...

benim küçük sevgilim
bir koca senenin ardýndan
sanki yalanmýsýz gibi
ilk gün dinledigmiz sarkýnýn mýsralarý arasýndan
süzülen gözlerimden caresizligim
sana belli etmemek icin
senle konusurken belli belirsiz anýmsayýp güzel saatleri
gülümsemelerim
cevapsýz býraktýgým sorularýn
belki de bu caresizlik yuzunden
en konusmamý istedigin anlarda
dudaklarýmý ýsýrýp
susmalarým.
Sosyal Medyada Paylaşın: