GECENİN DİLİ

GECENÝN DÝLÝ

Kirli gri eskimiþ pervaz
Kanýyor çatlak kýrmýzý
Ellerimi uzattým parlak
Yüzüm bedenim gece
Bu sabah bahara uyanacak

Ayak mesafesi veya ucu
Bulutlardan ay düþecek içeri
Gözlerini kapa dinle kendini
Týrpan aðzý bilenirken örs sesi
Sen katran kahveni içerken
Kesilecek güllerin menevþesi

Yokuþlar zor takat ister ya
Gamlanma gamlanma gönül
En gizli perde açýlacak
Dolduracak kýrlarý çocuk sesi

Bîtap düþmüþ bir köþe baþý
Ayakkabýcý eskisi çivileri
Düzerken sað dudaðýna
Bir kuþ çarpýlacak tellere
Çið yaðacak sokaklara

Yalýn sesimiz anýsýydý sokaklarýn
Belimizi büken yokuþlarýn ötesi
Boyasý kalkmýþ sokak salýncaðý
Kýymýk batacak eline kanayacak
Dil ucu hasretti’ya kan tadýna

Yalnýzlýðý sevmiyorum diyerek
Sesleneceksin sokak baþýna
Kimsecikler duymayacak sesini
Sokak yalnýz, gece ve ben yalnýz.
Sosyal Medyada Paylaşın: