SOLUK Hafif uðultu var kulaklarýmda. Serin esen rüzgar; Olabildiðince keskin Paslý dehre aðzý, Kurtlu çürük bir elmayý kesiyor. Yer sükut gök sükut balçýk donuk, Su berrak ve soðuk . Sarýmtýrak gök yüzü, Yeþil olabildiðince soluk Bir taraf yokuþ gözümün kestiði, Eteklerine güneþin sarý saçlarýný Býrakýp devrildiði. Yalnýz kimsesiz bir köy evi; Baðýrsam ses dalga dalga, Ölüyü diriltecek yalnýzlýk. Koparýlmamýþ soluk býçak aðzý güller. Neredeler dallarda oynayan bülbüller.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ALİ MESUT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.