gece gibi karanlýk gece gibi görkemliydi gözlerin yýldýzlar gibi gecemi aydýnlatýrdý bakýþlarýn parmaklarýnýn ucundaydý sanki yasaklanmýþ tüm arzular bir dokunuþunda erirdi avuçlarýnda "asla olmazlarým"
susardý dilim seni görmediðinde söylemeye çalýþtýðým tüm harfler kanardý dilimde amansýz bir aðrý saplanýp kalýnca göðsüme hissediyordum! ölüyordu birer birer kelebekler içimde
yeni yeni isimler bulmaya çalýþtým -sensizliðin- baþýna yakýþmadý acý üzerine kurulmuþ hiçbir ifade yanýna bir kül tadý býrakýp yanýnca kelimeler aðzýmda anlatamadým! çaresizce haykýrdým içimdeki boþluða
yazmak istedim belki diner diye içimdeki sýzý kýrýlýp tüm kalemler parçaladý avuçlarýmý kanýmla sulayýp boðunca satýrlarý yazamadým! çaresizce kabullendim karanlýðýmý
sonsuzluk gibi bir bekleyiþ bu sonu olur mu bilmiyorum güneþi çoktan yitirdim karanlýkta yaþýyorum her þeye dayanýrým tek bir þey istiyorum bir yýldýz yak gecemde gözlerini seçemiyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.