MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

Sona...
((Eftelya))

Sona...








Çakýl taþlarýnýn saflýðýna büründü
Tüm aynalar
Aynalar ki sessiz bir fýrtýna
Biliyorum yine çalacak bam tellerin
Suskun ahiret düþleri yansýyacak omuzlarýna
Aðaçlarýn tepesine serçeler konacak
Atýþacak aþk aþkla...

Ben ise Sona... Sana...

Sessiz bir geceden geldim
Koynuna indim ince ince
Fýsýltý yaðmurlarýna kapýlan çiçekleri
Sýcaklýðýnda ýsýttým
Rüzgarýn sesine kulak verdim... Hey hat!...
Okyanuslar dolusu kucak açtým
Sesinin týnýsýna geldim
Ve teninin pürüzüne sakladým kendimi...

Ýçimdeki gökkuþaklý semalar açýlýrcasýna...
Þiirler astým gözlerine
Kirpik tarlasýnda suladým gözyaþlarýný...
Dudak çizgisini doldurdum aþk iziyle
Kalbimde senden baþka memleket yok
Rüzgar rüzgar sen korkarsýn
Benliðim de...

Yine de
Kýrýlgan duygularýmý darmadaðýn eden
Sözlerin acýttý tenimi...

Ve iþte...
Yumuþak boyunludur gece
Ve güven arzusu göklere çýkar...
Seviþgen dudaklarýnýn çizgilerinde,
Þefkat filizlerini yeþertirken,
Arzunun kül edilme isteði
Tenimin acýsýnda dolaþýr...

Ve yine
Güven,
Yanmýþ daðlarýn anýzlý topraklarýnda,
Kaybolur gider...

E F T E L Y A...
(Akdeniz’i cebinde taþýyan kýz...)
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.