Maðrur bir adamýn buðulu gözlerinde hýçkýrýklarla yas tutarken her adýmýnda savrulan Kurumaya yüz tutmuþ yapraklarýn hýþýrtýstýydý Sadece duyulan...
bir daha geri dönmemecesine aldigý kararýn yýkýntýlarýnda...
bahardan kalma bir günde Taviz veremediði gurur Belki birazda utanarak ardýna bakmadan yürüdüðü yaþadýðý burukluðun unutulmayasý son anýnýn mevsimiydi yine sonbahar
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dogan Gun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.