Görmüyordu onu kimseler.. Sanki görünmezlik iksiri içmiþti.. Günlerce kaybolsa ortadan biride nerdesin demiyordu.. Telefonun þarjý bile günlerce gidiyordu.. Oysa onunda diðerleri gibi akýllý telefonu vardý.. Ýnsanlardan insanlarýn kötülüklerinden kaça kaça görünmez olmuþtu.. Yaþýyordu iþte yaþamak buysa.. Yüreginden ekip acý biçmiþti hep.. Kýrmamak için kýrýlmýþtý hep.. Sonrasý suskun dediler deli dediler.. Ýliþmeyin ona dediler.. Oysa onun görmezden gelmeye deðil. Bir tutam fark edilmeye deðer görmeye. Sarýp sarmalanmaya ihtiyacý vardý.. Anlamadýlar..! Sevgisizlikten ölürken sustu insanlara Sonrasýmý.. Görünmez oldu iþte.. Adý manþetleri süsledi.. Herkes o görünmezden bahsetti.. Keþkeler dillerde dolaþtý. Ama ne fayda.. Onun için siz siz olun bir görünmeze rastlarsaniz Görmezden gelmeyin belki sýcak bir tebessüm,belki bir dua..Belki bir selam onu hayata baðlarken sizede insanlýðýnýzý unutturmaz..!
Nevin Aktekin Gülfýrat
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevin Aktekin Gülfırat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.