BEYAZ GÜL

Çaðýran gönüllere,
Pazarlýksýz düþtüm ben,
En sonunda dillere,
Hazýrlýksýz düþtüm ben...

Bilmezsin nedir düþmek,
Bir yar aðzýnda durup.
Olgun yarayý deþmek,
Yalnýzlýkta kudurup...

Koþmazlar feryadýna,
Kalsan bir dað baþýnda.
Giremezsin yadýna,
Ölsen bile peþinde.

Zamansýz vur býçaðý,
Kalmasýn dalým, gülüm.
Gel kapat kara çaðý,
Ýsterse gelsin ölüm!

Ölmekle, gülmek birdir,
Ýþler sarpa sarýnca.
Hayat dediðin, nedir?
Yaþýyor ya karýnca...

Marifet deðil ölmek,
Erlik yaþamaktadýr.
Acýya gülümsemek,
Hayat kuþanmaktadýr...

Gelse bir deli yürek,
Kuþansa hayatýmý.
Yüzümüze gülerek,
Hazýrlasa atýmý...

Ýþte o an seçilir,
Yüreðim sonsuzluða.
Bir beyaz gül açýlýr,
Düþ olur yalnýzlýða....



Hayrettin YAZICI





Sosyal Medyada Paylaşın: