Hangi hüzünden hangi denizden getirdin bu derin efâtun kederleri gene biz mi söyleyeceðiz bu þarkýyý ne bir çiçek koparmýþtým ne bir kalpte yer almýþtým.
Böyle bir þarký istedim gülüm duymuyor musun? her yerde hüzün ve aþk naðmeleri anýmsar mýsýn? bir yaz günü mimozalar arasýnda birbirimizi kovalýyorduk ne güzeldi.
Gecikmiþ bir gemiciyim kýzýl lamba karalýðýnda seni bekliyorum ama sen yoksun belki Didim’de belki Marmaris’tesin belki de Paris’ten New York’a uçuyorsun içimde bir deniz dalgasý gibi büyüyen boþluðun bana acý veriyor yokluðun gülüm.
Nuri Daðdelen 18.10.2019 Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.