Ölüm bazlý düþler içiriyorum sensiz uykularýma, Uyuyamýyorum,sensizlik öyle bir sarmýþ ki sensizlik yanýmý sana uyanamýyorum.. Görüyorum,odamýn kokusunu aralýyorsun bütün gecesi sen kokan günler, Ýçeri buyur edemiyorum.. Ölüyorum,defalarca yaþatmýþken seni, Bende kendi içimden ölüyorum, Susma,yalnýzlýðýný içir þuursuzluðuma, Durma,bas çýðlýklarýný uykusuzluklarýma.. Geceler karanlýk geçerdi içimde, Sen þehirlerce aydýnlýkken, Benim yüreðim yanardý o karanlýk gecelerde, Bedenim üþürdü, Senin sokak lambalarýn yanardý o karanlýk gecelerde, Huzursuzluðun uykusuzluðunla öpüþürdü.. Yalnýzým þu an, Kaybediyorum seni içimdeki kalabalýk yalnýzlýkta, Kaç gece geçti ay yerini güneþe býraktý, Güneþ ve ay nöbetleþirken bir ömür(asýr) geçti, Sensizlik yerini sana býrakmadý...
(Deðerli Þair dostum Ferdi Keði’ye ithafen)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Emin Herki Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.