Herkes ayný zamandaydý
Düþünceler farklýydý
Senin
Hýrpalanmýþ yüreðin
Baþka bir yüreði hýrpalama telaþýndaydý
Dünlerin üstüne örtülen
Titrek harflerin
Pey akçesi sürüyordu
Dudaklarýndan çýkan kelimelere
Ve
Sen
Çiðnedikçe
Aþka olan
Öfkeni
Düþüncenin azý diþinde
Ýçinde ki
Celladýn býçaðýnda paslanan
Yurtsuz bir yürek kalýntýsý oluyordum
Yine de
Kýzgýn deðildim sana
Kýrgýn deðildim
Herkes
Her þeyi beceremezdi
Sen
Sevmeyi beceremiyordun
Ben
Yalnýzca
Ayaza duran kýþýna
Yaz teni ören
Silik bir Ankara güneþiydim
Geçerken
Gökyüzünden
Sözlerim
Dil kesiði
Düne deðen ellerim
Günah keçisiydi…
Taylan KOÇ