Nesin Sen!
Ne güzel yazmýþsýn dedi.
Dedim ki ben ne bir þair ne bir yazarým.
Nesin sen? diye sorarsan;
ben yalnýzca bir þiirim,
okuyanlarýn içine iþleyen mýsralarda,
Kýsa bir þiir.
Üç noktayým ben.
Tamamlanamamýþlýklarý anlatan.
Daha yazýlmasý gereken,
söylenecek çok þeyi olan...
Baþka nesin sen? diye sorarsan;
Gül’üm ben.
Kimi zaman asýk yüze tebessümü getiren,
kimi zaman sonbaharlara ilkbaharý getiren,
kimi zaman kaybolan umutlara umudu
getiren bir gül…
Gül’düm ben,
Daha üzerinden bir mevsim bile geçmeden
kuruyup, sararýp solan.
Daha nesin sen? diye sorarsan.
Yaðmurum ben.
Kiminin çölüne yaðýp rahmet olan serinlik olan.
Kiminin okyanusuna yaðýp orada kaybolan boðulan.
Peki baska nesin sen?
Ateþim ben.
Kimine þükür sebebi ýsýndýðý için.
Kimine gözyaþý sebebi belki yaktýðý için.
Yandýðý için..
Daha?
Dua’yým ben.
Baþlý baþýna tepeden týrnaða.
Yaðan yaðmurda,
aðlayan kalpte, alýnan her nefeste.
Her namazda,
ettiðim dua, edilen dua..
Neydim ben?
Sevdayým ben sevda.
Tüm benliðimle yaðdýðým, yandýðým, yalvardýðým bir sevdaya düþmüþ SEVDA’ydým ben..
Þimdi ne dersen de bana.
Ýster þair, ister þiir, ister gül,
ister yaðmur, ister ateþ, ister dua..
Ben sadece,
Sen sýzým, sensizim…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.