duydum ki sigarayý býrakmýþsýn
korkarým,
beni de býrakýrsýn..
korkarým çünkü sigarayý býrakan
her þeyi býrakabilir sonunda
ellerimi,
dudaðýna tiryaki olacak öpücüðü
ne bileyim belki sol cebinde taþýdýðým paket gibidir kalbim
son aþký içip,
söndürür dün tablasýnda..
belki çakmakla beraber ateþin de düþer
efkarý duman altýnda býrakýp
spora baþlarsýn belki
ya da soluklanýrken bir bankta
sol cebine uzanan elin
yakayý ele verir son anda..
artýk kimsenin külüne muhtaç býrakmaz sigaraya gelecek zam
kýrk derecede yýkarsýn,
ne kadar elbisen varsa tütün kokan
hani korkuyorum iþte
hayatým çok aþk kokuyorsun" diyecek
veya kýrk yýlda bir içtiðimiz kahveden
hatýr damlarsa üstüne
düþünsene,
yedek aþk yoksa bir de üstümde..
yani diyorum ki,
madem ki baþladýn þu zakkuma
ve tekrar baþlayacaksan zamanla
býrakma..
býrakma çünkü aþk dumana benzer biraz
ateþe aç,
küle muhtaç
þiir boðacak olursa gözlerini
üþenme pencereyi aç..