Kalemsiz Şiir

Ayaðým tozuyla bastým yüreðine
Ses soluk bir geceden düþerek
Þavkýn ve mehtabýn üzerine
Susturdu deli cesaretimi

Yol bir mevsimdi ellerinin ayasýnda
Tortopak bükülen dizlerimin arasýnda
Kalbimi mühürleyen gözlerindi ýþýðým
Yýldýz oldum topraða düþerken kýrýldý uçlarým
Aþk oldum meþk koktu burçlarým

Bir gecenin sesinde titrek mum ýþýðýnda
Ala benekli bulutlara ýsmarladým
Yaðmurun müjdesini

Hâle düþtü gönlüme aðlamamak elde deðil
Zindan gecelerde büyüyen bu sefil
Sýzýlanarak depreþen damarlarýmdaki kir
Durgun bir sal gibi dalgalarý beklerken
Yýkýlýverdi gözlerinin yarýna
Damladým ansýzýn gözlerinin pýnarýna

Sen bir menekþe bahçesinde
Elleri titreyen gül fidaný
Utanarak kýzýla dönerken yanaklarýn
Sedef kaplamalý radyodan çalarken mahur besteler
Maun kokuyu kovalarken ýtýr þiþeler
Dedem þaþal suyundan yudum yudum
Ýbrikten gül damlardý ak sakallarýna
Toy vakti küheylan olur uçardý pars misali

Ay þavk eylerken sarýlýr boynuna çiçekler
Gözlerini görse nice kelebekler
Matemi yurt eyler alemi isyan tutar
Böyle güzel bakarken ruhumun aynasýna
Ay þöyle dursun
Güneþ korkar þafak atmaya

Pencereden bakýnca aþk dolar odama
Yola çýkýnca renk gelir uykuma
Gönül huzuru arar amma
Cenk meydanýnda Ay görmeyen
Pusatsýz mevsimde yakalandým ben sana
Ondandýr dilimin lâl
Ruhumun muhal oluþu

Þu sýcak kalbimde týþlarken adýn
Kalemsiz þiir yazdýrýr seven bir kadýn
Sosyal Medyada Paylaşın: