Hüznün Sonbaharı
Hüznün Sonbaharý
Çay düþtü payýmýza bu teþrinde yine can
En kadim hatýralar canlandý hevenk hevenk
Çayýn suyuna düþtü göklerden inci mercan
Hüzzam þarký naðmesi gönlün sükutuna denk
Yüzdeki çizgilerin þerhini kalem yazmaz
Aþina olduðumuz suretler ki silindi
Dilde sükut gözde nem hurufatta tâkat az
Kanadý kýrýk kuþlar dallardan yere indi
Kaç mevsim gelip geçti yoruldu erguvanlar
Haziranda açýlan eþsiz güle tutulduk
Yaðmalandý rüyalar kayboldu güzel anlar
Þerh bile düþülmedi öylece unutulduk
Bir çayýmýz piru pak ve suyumuz dupduru
Ýnce belli cerenler elimizdeki nakýþ
Hasret bestesi söyler dudaklarýmýz kuru
Naðmeler kor misali güftemizse kara kýþ
Ýsli bir çaydanlýðýn sýrrýna vakýf olduk
Demlik güzeli ile söyleþtik ince ince
Dallar ile üþüdük hazan rengiyle solduk
Aramýzda kuruldu sonbaharla imece
Ankara, 11Ekim2019 Ýbrahim Kilik
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.