PLÂTONİK SEVDAMA

Bir yavukluydu, düþlediðim.
Gözleri kömür karasý.
Kaþlarý beni yakan.
Gamzeleri mâkber’im olan,
Bir sevdaydý, düþlediðim.
Beni yok eden,
Nemrud’un nâr’ýna bedel.
Yine de razýydým,
Yakýþýna.
O ateþ ki....!
Bana ;
Gül bahçesiydi.
Yakarken, cennetim di.
Cennetine râm olmak için,
Bu dünyada,
Yanmam gerekse bile.
Severek koþuyorum, nâr’ýna.
Pervâne misali,
Yanmak için.
Ateþine al beni....!
Yanýþýmý görmeni arzuluyorum.
Gecelerde, seninleyim.
Tan yerinin aðarmasý,
Zûl’dü bana.
Yine güneþ doðacak,
Dertlerimi görecekti.
Gýpta ile baktýðýmda,
Gözlerindi gördüðüm.
Doðan güneþ, senin üstüne doðuyordu.
Yollarýna kurban olan,
Bu gönlümün sevdasý,
Gün geçtikçe,
Artmakta, dertlerim gibi.
Gönlümün gurbeti,
Hiç göremediðim sevdam.
Seni görebilmek için,
Senden önce gitmekteyim,

MAHÞER’E

Seni beklemekteyim.......!

Sonsuza dek......ARÞ-I ÂLA’DA.


......................Eskiþehir-2008
Sosyal Medyada Paylaşın: