Vuslata Erelim Eyy Deli Gönül

Düþtük bir vefasýz aþkýn nârýna
Tutuþup yanmýþýz vay deli gönül
Bin piþman olsan da kimin kârýna
Vazgeç bu sevdadan cay deli gönül

Neler çektim bilsen senin elinden
Kurtulmuyor gözler hasret selinden
Hazan yaðmuruyla solan dalýndan
Düþen yapraklarý say deli gönü

Söyle kaderimi sen misin yazan
Giydirdin ömrüme gamlý bir hazan
Çektiðim çileden ben oldum bezen
Artýk , ýstýraba doy deli gönül

Nerede güneþim nerede yazým
Artýyor içimde büyüyor sýzým
Bir türlü geçmiyor sana da sözüm
Bahara ermedik oy deli gönül

Susuz çöller gibi kaldým kurakta
Güldür artýk beni þu son durakta
Takatim kalmadý koyma merakta
Vuslata erelim ey deli gönül...

Gülseren MORKAN

DOST KALEMDEN

Gururlanma nefsim, sende bir kulsun
Feleðin ey yönü, bizleri bulsun
Hiç olmasa bari, bir kere olsun
Baþýný göksüme koy deli gönül...
ishakaras

Deðerli dost kalem ishakaras Üstadýma sonsuz teþekkürler...
Sosyal Medyada Paylaşın: