Hayatýmýz keþkelerle doludur Bazen öylesine olsa da olur olmasa olur durumlar Önemi yoktur yani Ýz býrakmaz, leke býrakmaz. Ancak bazen öyle bir þekilde çýkar ki Kýsýlýr gözleriniz, sýkarsýnýz yumruklarýnýzý bilmeden Neden, neden, nedenler içinde düþünceler Ya geriye dönsem ne olurdu acaba diye düþünmezsiniz bazen. Feci bir þekilde geçmiþe özlem belirir belleðiniz de Acaba, acabalar uçuþur beyninizin içinde. Piþmanlýk içinde duygular yüklersiniz anlamsýzca yüreðinize Keþke .keþke dersiniz Gerçekten o keþkeleri yaþamayý ne kadar istersiniz? Ya Tanrý kabul eder de dileklerinizi Geri verirse istediðinizi Ve basarsa üstüne “pul” gibi… “Bu son isteðindii belki yaþayacaksýn baþka þansýn yok”… Der mi der… En iyisi “keþke”leri unutmak. Peki. “Acaba “acabanýn” ne sakýncasý olabilir acaba? Gülce Þeren/19.01.2013 Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülce Şeren Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.