Bazen kap karadýr her yer bazen isli bir dumaný içine çekmek gibidir nefes almak her solukta öleceðini bile bile bir umut yaþamaktýr için evlerin bacalarý gibi olsa da her evine uðrayan sobana bir odun daha atmýþ hayallerin her alevin harlanýþýnda tükenmiþ kalbin kömürleþmiþ olsa da kapýlarýný herkese sonuna kadar açmaktýr bir umut yaþamak… bazen göze sürülen sürmedir kara bazen gözüne baktýðýn gözün gözbebeðindedir kara bazen gecededir kara bazen entarilerdedir kara en çokta tel tel saçlara yakýþýr kara ama en çokta sevenin gönlünde oluþunca yara kanar kanar ama kýrmýzý deðildir sýzan kaný kara sevenin yüreði ellerinde gözyaþlarýndaysa kara en çok da yas tutaný acýtýr kara yas bazen tükenenin bazen gidenin bazen de ölenin arkasýndan tutulur en çokta geride kalana zordur karalar baðlayýp oturmak en çokta sevene zordur aradýðýný bulamamak giden bazen bir insan da olmayabilir giden bir ömürdür mesela ölen hayallerdir tükenen sensindir mesela benimdir Aþktýr… dedim ya en çokta kara geride kalanlarý acýtýr belki karalar baðlamak istemiyordur kalan seviyordur tüm renkleri beklide oturup bakmak yerine koþmak beklemek yerine çabalamak istiyordur ama ya sevecek bir hayat, koþacak yollar.. uðruna çabalayacak hiçbir þey yoksa geride… bazen geçmiþtedir kara bazen gelecekte bazen þuanda bazen içimizde… Cansu Kalçýk...
Sosyal Medyada Paylaşın:
cansukalçık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.