Ben kýrýlmadým. Daðýldým; Cam parçalarý gibi, un ufak her bir tarafa... Odam soðuk. Her yer sere serpe hatýra... Sustuklarým duyulmadý; Solgun rengim, hiç baharým olmadý? Derin bu acý... Yazdýðým her þiir bir kývýlcým, gözlerinden aldýðým... Bende doð dedim; Yalnýzlýða çýktý yine yolum? Yarýmdýn, canýmdýn, sýzlayan, kanayan, hep solum... Dokunma alevine kalbimin; Yansýn ! Görme bakma bir daha; Ne renk olursa olsun.. Nasýl akarsa aksýn; Düþtüðüm yolda her damlasý... Yar çanaðý... Kan çanaðý deðil ki bilesin? Keder yine gecemin ortaðý; Öl deyince ’AÞĶ’ ruh neylesin? Hasret ve vuslat... Aþýða yol olmuþ dönüþü olmayan... Yüreðim kalemi; Yazdýkça okuyup, okudukça aðlayan ! *** Nigâr Güler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nigar Güler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.