Aldýrma sen benim, densiz dilime,
Densizin lafýna, küsüp de gitme.
Hoþ gör dikenini, gönül gülüme,
Gülüme dikene, basýp da gitme.
Ýlle gideceksen, bir þeyler söyle,
Söyle de rahatla, yol bitmez öyle.
Öyle bir þey de ki, okkalý þöyle,
Ýçine atýp da, susup da gitme.
Sen gidersen cânân, daðýlýr yuva,
Yuvasýz kuþlara, dar gelir hava.
Havada avcýlar, rast gelir ava,
N‘olur kanadýný, kasýp da gitme.
Bir kötüye düþer, zul olur halýn,
Halýndan anlamaz, yüreði kalýn,
Kalýn diyor yârin, bindiðin dalýn,
Bindiðin dalýný, kesip de gitme.
Sensiz yaþanmaz ki, ölür bu caným.
Canýmýn taa içi, yerin sol yaným,
Sol yaným vatanýn, kaldým de caným,
Kýsmetin say beni, nasip de gitme.
Karþýlýk veremem, kýyamam sana,
Sana kýymak cânân, yakýþmaz bana,
Bana sorsan gönlüm, kalmandan yana,
Figani’yi ipe, asýp da gitme.
Kul Figani (Erdem Gümüþ)
05.10.2019
Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.