BİR MEZARA KOYDUN MU?

Bu ne bitmez fýrtýna, yara üstüne yara;
Bir adým derbederdir bir adým bahtýkara…
Gülmeye baþlamýþken nedir gözlerde yaþým;
Nerde hata yaptým ben sen söyle arkadaþým…

Günlerimin aydýný yine düþtü geceye;
Yükleyip efkarýný o kimsesiz heceye…
Yeniden doðmak için illa yanmak gerekli;
Diyerek avunuyor deli gönlüm sürekli…

Ya bende bir terslik var ya da doldu miadým;
Yürürken bilinmeze sorgusuz adým adým…
Güngörmemiþ talanlar baþlamadan biter mi?
Bitmeyen çilelere kurban olsam yeter mi?

Hangi kitap yazýyor hangi cümle kurulmuþ;
Benim gibi kaç yürek vurgun yerken vurulmuþ…
Bitti artýk dedikçe, çoðaldý bütün dertler;
Gölgesinden habersiz yeni doðan suretler…

Ne yaparsam yapayým son sayfamýz dolmuyor;
Zorlamaya gerek yok, olmayýnca olmuyor…
Çoktan vazgeçtim çoktan yüzümün gülmesinden;
Ulan dostum diyenin, halimi bilmesinden…

Kanadýndan vazgeçmiþ o þerçe kuþu benim;
Kimsesizlik içinde, kimsesiz huþu benim…
Þimdi geçip karþýma bana masal anlatma;
Yeni kabuk baðlayan son yaramý kanatma…

Düþ kýzý düþlerimden seni de atmalýyým;
Seni de halden bilmez safýna katmalýyým…
Kendi düþen aðlamaz diye bir laf duydun mu;
Sen hiç kendi kendini bir mezara koydun mu?

Ali ALTINLI – 03.10.2019
Saat: 23:52

Sosyal Medyada Paylaşın: