Ben yanýldým evlat, nerden bileydim?
Aptala da malum, olmaz ki OÐUL.
Ben yenildim evlat, nerden bileydim?
Aptaldan da âlim, olmaz ki OÐUL.
Yayým gevþek idi, okum salmadý
Oklarým eðriymiþ, menzil almadý,
Evlat rest çekince, umut kalmadý,
Bu kadar da çalým, olmaz ki OÐUL.
Aynalar gibiydi, dýþýmla içim,
Sana güvenmekmiþ, en gafil suçum,
Belkide bu yüzden, kurbanlýk koçum.
Bundan aptal halim, olmaz ki OÐUL
Medet sende deðil, yüce Mevlâ’da,
Yýkýlmak yýkmaktan, bazen evlâ da;
Yenilmek çok zor da; asi evlada,
Bu kadar da zulüm, olmaz ki OÐUL
Henüz ecdadýndan, yemedin tokat,
Evladýndan yersen, anlarsýn fakat,
Kýrýlýp gururun, olunca sakat,
Dersin bundan zalim, olmaz ki OÐUL
Ne fiske vurdum ne eli kanlýyým,
Bilirsin babaný, delikanlýyým,
Yaþýyorum amma, yarý canlýyým,
Bundan âlâ ölüm, olmaz ki OÐUL.
Ben her kuldan hakir, gördüm kendimi,
Yüzüm ayak altý, serdim kendimi,
Kendi vicdanýmda, sordum kendimi
Benim eðri yolum, olmaz ki OÐUL.
Kalýn giy sýrtýný, sönmesin soban,
Harmanýn bol olsun, savursun yaban,
Sal yükünü alýp, ölünce baban
Nasihata dilim olmaz ki OÐUL.
Dilim bedduayý, asla anmasýn,
Dilerim yaptýðýn, sana dönmesin,
Affet Kul Figani, evlat yanmasýn,
Dikensiz de gülüm, olmaz ki OÐUL.
Erdem GÜMÜÞ ( Kul Figani)
03.10. 2019
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.