Dedi ki cânâným, bir ateþ yaktýn
Aþk ile sevdayla tutuþtu kaðýt!
Sen benim gönlüme, sevgiyle aktýn,
Döküldü gözümden, umuda aðýt.
Dedim ki nazlý yâr, hoþ geldin bana,
Hele bir soluk al, demli çay sana,
Ac isen sevgim var, doy kana kana,
Ekelim sevdaya, mutlu bir çiðit.
Dedi varken sana, meþk ile bakmak,
Yakýþýr gönülden, gönüle akmak.
Nasipde de varmýþ vuslata çýkmak,
Hemen düþtüm yola, dilimde zýlgýt
Dedim ki cânâným, aþkta var çile,
Tutulduk biz bize, yâr bile bile?
Aþýðým diyorsan, gel güle güle,
Yaslan omuzuma, efkârýn daðýt.
Dedi ki bu nice, engin bir gönül,
Aþkýn deryasýnda, benimle anýl,
Kavli kararýnda, istemem yanýl,
Baþka yâre gitmem, seninim yiðit.
Dedi yalnýz sana, çaðlar bu pýnar,
Aþký sevdayý da, tek sana sunar,
Bu sevda yolunda, devrilmez çýnar,
Yaktýðýn yangýný, tenimle soðut..
Dedim ki hoþ buldum, aþkýn otaðý,
Gönülden gönüle, serdim yataðý,
Ýþte böyle benim, sevgim bataðý,
Þiir yak bu aþka, yansýn her beyit.
Kul Figani der ki, anla farkýný,
Vuslatta devirmem, suyun arkýný,
Gönlün deðirmense, dönder çarkýný,
Un eyle danemi, sevdamý öðüt.
Erdem GÜMÜÞ
30.09.2019
ÝZMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.