ZÜHREM

ZÜHREM
Ah be Zùhrem sen yalnýz ben yalnýz
Sen gökyüzüne hapis ben yeryùzunde mahpus
Niye bu yalnýzlýk
Oysa milyonlarca yýldýz arasýndasýn
Týpký benim milyonlarca insanýn arasýnda olduģum gibi
Yinede bir hùzün kaplar ikimizi
Ya sen gel Zührem yada beni al yanýna
Yoruldum bu bitmeyen serùvenden
Kâh gülüp kâh aģlamaktan
Anlamayana dert yanmaktan
Yoruldum be Zührem
Ya sen gel yada beni al yanýna
Birlikte geçelim sahra çöllerini
Seraplar gòrelim deniz misali
Kum fýrtýnalarýna kapýlýp ta kafdaðýnda açalým gözlerimizi
Belki bir masal dinleriz gelmiþken
Kaf daðýný turlarýz bir varmýþ bir yokmuþ demiþken
Ah be Zührem yoruldum gel artýk
Sensiz dinmez bu acý sensiz cekilmez bu sancý
Sevginin adý olmuþ hancý yol vermek ister bize
Ben Zùhre siz gitmem dedikçe kovdular beni
Ah be Zùhrem gel artýk benide al yanýna toprak istemedi belki gökyüzü sever ikimizi
Eģer istemese o da bizi bir sevenin dileģine kurban olup kayalým ikimiz sonsuzluga doģru
Ah be Zühram gel artýk.

Naciye BAÐLAN


Sosyal Medyada Paylaşın: