ÇÖKTÜ ÇÖKTÜ
ÇÖKTÜ ÇÖKTÜ
Toplumu dik tutan, kolanlar çöktü
Ahali enkazda, çare arýyor
Biçare mazlumlar, gözyaþý döktü
Yýkým memurlarý, hesap soruyor
Selam alýp vermek, angarya oldu
Manevi deðerler, dalýnda soldu
Memleket bir sürü, züppeyle doldu
Devletlüler çýkmýþ, gerdan kýrýyor
Her bir þeyin dini, imaný para
Milletin özünde, açýlmýþ yara
Kolay iþler bile, girmiþler zora
Beyler yukarýda, defter dürüyor
Kendini kurtaran, kaptan sayýlmýþ
Servete batanlar, düþüp bayýlmýþ
Ýçleri leþ tutmuþ, koku yayýlmýþ
Kapleri mühürlü, beyin çürüyor
Anaya babaya, hürmet kalmadý
Çürümeye tedbir, kimse almadý
Uydurulan din de, çare olmadý
Meczuplar toplumu, her gün geriyor
Zina yasak deðil, yapan yapana
Devlet malý deniz, kapan kapana
Kilise Havraya, tapan tapana
Milletin namusu, alarm veriyor
Adalet!!! Hanýmýn, aðý ýslanmýþ
Hak hukuk Þeriat, ona yaslanmýþ
Büyük Þeytan yanlýþ, yerde taþlanmýþ
Ilýmlý Ýslamýn!!!, hükmü sürüyor
Ateþe vermiþler, koca binayý
Neme lazým derler, aðýr sanayi
Üç torba kömürle, kanan enayi
Gece yataðýnda, hayal kuruyor
Böyle iyi niyet, karþlýk bulmaz
Bu kadar cahillik , insanda olmaz
Akýl fikir zikir, nasihat almaz
Hala býraktýðýmýz, yerde duruyor
Hacaloðlu
Eylül 2019
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.