Deniz kýyýsýnda bir meltem esiyor serin serin.
O meltem selam getiriyor uzaklardan.
Saçýnýn telinin rüzgara deðdiði belli,
Mis gibi kokusu ayýrýyor beni günahlardan.
Ufuk pespembe, hayalin derin,
Rüzgar geri götürüyor selamý.
Parça parça kalbimle ayrýldým o kýyýdan.
El salladým yiten hayallerime
Gözlerinden öpmelerini söyledim ýlýk ýlýk.
Yine müzik sesleri duyuluyor, karþýlanýþ müziði,
Yitmiþ anýlarýn þarkýsý.
O’ na gitmeye mecburum,
Sen yoksun ki yanýmda sýðýnmak için kollarýna.
Silmek istiyorum artýk
Bütün tatlý anýlarý hafýzamdan.
Bekleyemem artýk rüzgarý,seni getirsin diye bana.
Yüreðim parçalanmýþ, yine elim sol yanýmda
Dönüyorum o kýyýdan....
SUZAN ÇELÝK....EMEKL.ÖÐRT....19.4.1965
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.