KIRILAN DAL

KIRILAN DAL (Sessiz çýðlýk )
Yusuf Yýlmaz
Güneþin ýþýðý gözüme vurunca,
Caným oðlum gelir aklýma.
Baþýmý kaldýrýp daðlara,
Açarým ellerimi Yüce Yaradan’a
Hayali canlanýnca gözümde
Hülyalarým bir hoþ olur,
Arzularým aþar ulu daðlarý,
Gönlüm alýr götürür beni,
Oðlumun olduðu yerlere ..
Baktým ellerim boþ!
Teselli bulurum;
Arkadaþ olduðun çiçeklerde
Bir böcekte
Yada seni þikayet ettiðim ýsýrgan otunda!

Bir dal kýrýlsa ormanda, yüreðim cýz eder.
Bakma onun kanýnýn beyaz olduðuna ,
Ne kuþlar konmuþtur ucuna.
Yeþil yapraðý sarýya dönerken,
Eylülü müjdelemiþtir kýrlangýçlara.
Sabah güneþ doðunca,
Ýlk öpücüðü o kondurmuþtur yanaklarýma.
Dalým kýrýlýnca
Ýlk o geçmiþ olsun demiþtir bana.
Yoksa ay mý söylerdi sana,
Dalýmýn kýrýldýðýný!
Ey güneþim, ayým , kýrýlan dalým!
Bir rüzgar esse þuradan,
Aþsa ulu daðlarý,
Deþse cehennemin karnýný,
Herkes sussa da,
Annem,
Açarak kollarýný,
Hoþ geldin oðlum diyerek
Sarýlsa bana...



Sosyal Medyada Paylaşın: