Öykü Nü...

Ne aradýðým yollar ne dolaþtýðým sokaklar
Ansýzýn çýka gelir
Döker saçlarýný
Bir kuþ gibi kar

Gölgecil keyfinde
Sevdiklerim de öyle
Ýçimden düþüyor
Tutarsa ne ala birer birer göçüp gidiyorlar iþte

Aylardan eylül
Bilmem ne günü
Gel diyor! Son bahar adamým

-Sadece gül
-Rengi olmayan hani o yanaklarýnda açan
-Hadi gül
Umut dediðin hüzzamdan anlar
-Olsun kül…

Dinlendi gün batýmý
Sülüklü göl kýyýsýnda
Ufkun suçuymuþ gibi
Seçti ayrýlýðý düþtü uzaklara

-Bak! Tutku soymuþ koca ormaný
Ölgün yapraklar sesleniyor bastýkça
-Sen Sonbaharý giyinmiþsin be adamým
-Gideceðin yerin önemi vardýðýn yerin deðerindendir
Aslýn da…

Peyke uzanmýþ
Þarap öpüþlü kadýn
Eski bir tat dudaklarýnda

Ýçiliyorum
Ýliþiyor us
Kana kana

Gece aþtý
Sýyrýldý penceresi
Düþtü renkler
Açtý ayýn görünmeyen yüzü
Öykü-nü

Soyundu ýlýk sözcükler
Cümlesi açýk derinlere deðin seslerin
Daldý zaman gözlerimiz de
-Bak dedi; Güneþ

-Hayat sürecek yine üstümüze…


Sosyal Medyada Paylaşın:

ardabulut Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Aşk Ve Günah… Temaşa… Demirci... Tekrarına Dolan An... Sen Bilirsin Reis... Paradoks… Öykü Nü... Yedi Duvar Bir Pencere… Hiç... Duraksama...