ELLERE KONUŞAN DİLİ NEYLEYİM
Ellere Konuþan Dili Neyleyim
Sorgusuz sualsiz, bülbüle sevda
Bahçemde açýlan gülü neyleyim
Susku dolabýyla dönmezken dünya
Ellere konuþan dili neyleyim...
Seher vakti jale düþerken güle
Kokusu aþk olur öten bülbüle
Yari gül olana, reva mý çile
Ellere konuþan dili neyleyim...
Sevda otaðýnda gönül eylerim
Daðlarýn ardýndan yari peylerim
Bilmem ki sazýma neler söylerim
Ellere konuþan, dili neyleyim...
Irmakta yýkanan yari göreydim
Döþüne dökülen saçý öreydim
Sinemi avutan güller dereydim
Ellere konuþan, dili neyleyim...
Sevgisi içinde garip bir kulum
Yare söyleyemem verse de zulüm
Ona kavuþmadan almasýn ölüm
Ellere konuþan, dili neyleyim…
11 – 01 – 2004 – 12. Viyana
Gülþen Þenderin
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.