Yüreðimi herkesten saklardým
Depremle yaþayanlarýn ülkesinde
Korkmasýn diye
Yüreðimin depremlerinden kimse
Ne zaman
Dudaklarýný sarkýttýðýn da öpsem
Dudaklarýnýn
Kývrýmlarýndan
Hemen
Birkaç serçe havalanýrdý
Gamzelerinden
Gamzelerin!
Serçe yataðýydý
Sen hep
Güneþten önce
Ýlkin
Düþerdin göðsüme
Ellerim
Hemen koþup
Rüzgardan önce deðerdi saçlarýna
Avuçlarýma saçlarýndan
Dolardý bahar kokusu
Saçlarýndan koklardým
O son/baharý
Ki;
Taþýrken
Yataðýndan uçan
Serçeler
Gök/yüzüme maviyi
Umut alacaklý kalýrdý dünlerden
Sonra bir gün
Yüzünde
Sesimin ýskaladýðý
Söz mermilerim
Küskün düþtüðünde
Anladým ki
Sonsuz deðildi
Öyküm kadardý
Zaman kýskacýna yüreðimde taþýdýklarým
Ve
Ben
Karanlýðýn mabedinde
Her gün
Giyerken
Yalnýzlýðýn gölgesini
Sen
Uzaklaþan
Dil kesiði suskularýnla
Gamzelerinde öldürüyordun
Aþka olan inancý….
Taylan KOÇ