Vuslat yine mi kaldý,bir baþka sonbahara.
Güz yapraklarý gibi, sararýp soldu yüzüm.
Dönüp te bakmadýn hiç, gönülde yanan hara
Nereye gidersen git,dargýndýr sana özüm.
Ne güzeldi o günler,sessizce anlaþýrdýk.
Gönlümüzün gözüyle duygular paylaþýrdýk.
Ayný konu üstünde, güzelce uzlaþýrdýk.
Duyulmaz oldu sesin,nerdesin iki gözüm.
Vefasýzlýk sendedir baþkasýnda arama.
Kurumuþ bir topraða faydasýzdýr sulama.
Gönül kýrdýktan sonra,özürle çabalama.
Yaptýðýn hatayý bil, belki bulursun çözüm.
Baþka birþey istemem,insan ol yeter bana.
Meleðin kanadýyla sevgi gönderdim sana.
Güvenimi yitirdin gerçek sevgiden yana.
Bundan böyle ben artýk hiç yanmayan bir közüm
Haram oldu bu eller,gidiyorum buradan.
Yalan deðil sevmiþtim,kaç yýl geçti aradan
Ara beni bulursan denizden ve karadan.
Diyeceðim yok artýk,budur sana son sözüm.
Ülkü Ahýska