Yaren oldu bu gece, gökyüzünde yýldýzlar.
Dinlediðim ezgiler, beni kendimden aldý.
Ay ýþýðý doðayý , ne de güzel yaldýzlar .
Uzaklara bakarak gönlüm hayale daldý .
Bu rengarenk doðadan, asla vaz geçilmiyor.
Balýkçý tekneleri, uzaða açýlmýyor.
Mehtap olmadýðýnda, kayýklar seçilmiyor .
Sonbaharýn kokusu iliklerime doldu.
Tuvaldeki siyahlar pembe renge büründü.
Özüm mutlu olunca, gül kokusu süründü.
Bugün her þey gözüme, baþka türlü göründü.
Garip gönlüm bu akþam, felekten bir gün çaldý
Seher vakti bahçemde, bülbülle sohbet ettim.
Güzel þeyler düþünüp, kendi kendime yettim.
Karamsar duygularý, maziye doðru ittim .
Dün gece bir düþ gördüm, aklým orada kaldý .
Köpeklerin sesleri, dalgalarla yarýþýr .
Uðultusu rüzgarýn, karanlýða karýþýr.
Yanký yapar daðlara,uzaklara eriþir.
Arada bir bulutlar, gözyaþlarýný saldý.
Koskoca bir yaz geçti, yere düþer yapraklar.
Çeþit çeþit renklere, zemin olur topraklar.
Sarmaþýklar ölünce,kuru kalýr direkler.
Zümrüt gibi çimenler, nasýl sararýp soldu.
Sonbaharý yaþarken, hüzünleniyor insan.
Her mevsim ayrý güzel,verir baþka heyecan .
Sevgi kýrýntýlarý, kalsa da hepsi yalan .
Gönülleri titreten sevdalara ne oldu.
Ülkü Ahýska
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.