BOZLAKLARIN EFENDİSİ: NEŞET ERTAŞ

Birliðe çaðýrdý, baðlama ile
Þanlý bayraðýmda, al Neþet Ertaþ!...
Sevgiyi, dostluðu getirdi dile
Gönül peteðinde bal Neþet Ertaþ!...

Evrensel sevdalar düþmez dilinden
Bir ömür seslendi gurbet elinden
Çaðladý naðmeler sazýn telinden
Hüzünlü türküler çal Neþet Ertaþ!...

Bir derviþ gibiydi gönül daðýnda
Boynu bükük gül’dü hasret baðýnda
Dostluða çalýþtý nefret çaðýnda
Sevgi çýnarýnda dal Neþet Ertaþ!...

Bozlaklar onunla dile geldiler
Bülbüller yaþ döküp gül’e geldiler
Mecnunlar Leyla’ya, çöle geldiler
Gönül sazýmýzda tel Neþet Ertaþ!...

Ölüm þerbetini sundular tasta
’Garip’ göçtü diye yastayýz yasta
Gönüller yaralý, tarumar, hasta
Ýçimi ýsýtan yel Neþet Ertaþ!...

Esti deli rüzgar, devrildi çýnar
Suyu akmaz oldu, kurudu pýnar
Ses vermez türküler, yürekler yanar
Ne olur geri dön, gel Neþet Ertaþ!...

Vuslat kapýsýnýn kilidi paslý
Dertlidir mýzraplar, gönüller yaslý
Mayasý muhabbet, sevgiydi aslý
Gözden dökülen yaþ, sel Neþet Ertaþ!...

Gönül daðýmýzý duman bürüdü
Yürek topraðýnda tohum çürüdü
Kýrþehir’e vardý, Hakk’a yürüdü
Barýþa uzanan el Neþet Ertaþ!...

Dosttan ayrý düþen dostlar aðlasýn
Hasret yürekleri yaksýn, daðlasýn
Sel olsun gözyaþý; aksýn, çaðlasýn
Gönül daðýmýzda bel Neþet Ertaþ!...

M. NÝHAT MALKOÇ

Sosyal Medyada Paylaşın: