sana/sadece sana..

yüreðe kilitlenen
yüreðin
ateþteki tavrý.

ve kokusu yosunun
nesirin içindeki
bir umman
dabbesi korA
sýrýlsýklam buhar olur
uykusuz kalan
bütün retinalar ki

bir þey söylemek
ne mümkün
þayet adý aþk deðilse.

görmüyorsun biliyorum
ve duymuyorsun.

melonkoli ve böhem
yüreðindeki burçlarýn payý
çünkü burada hep bir
h/içliðin derinliði.

ve sen,
bir toz bulutu
ve ben,
dumaný içimin

yurt sayýyoruz birlikte.

þiir þiir
sýnýrlar çizip,
bir geceye
uzanýrken þehir
vakitsiz zamanlarda
yüreðimizin eþiðinde
kalakalýyoruz ki

mazgallarýmýzdan
denizlerimize akýyoruz.

hüzün senin
ýslanmýþ
dudaklarýn kadar
süzülüp geçerken
günler
yaðmurlar
yürürken denizlere,

gelip dolmadýn ya içime
bu kalýyor en çok yarýna

yazýk/

ďüþ tarlalarýna
bunca dikilen tohum
bunca iz
bunca sahipsiz kelime
gizli özne
ve yüklemleri
sürgün ederek
bizden çok uzaklara
bitsede gitsek diye
baktýðýmýz
hergünlerin saatlerinde
seni geçip,
sana kalýrken.
ben,
akrep yalnýzlýðýnda
ulu orta bir telaþla
dökülürken
ve devrilirken
kelimelerim
hep sonraya býrakýlan
bir yüzleþmenin
hep pas geçilmiþ
anlarýndan
ne kalýyor geriye

sana/bana hep
günaydýnlar bebeðim..



(...)
Sosyal Medyada Paylaşın: