BİR VEFA UMDUM SENDEN EY SEVGİLİ

Sen mecnun bülbülüm, gül senden masun
Ey gül bahçesinin, servi güzeli
Düþmez elinden gül, bir nefse olsun
Bir vefa umdum senden ey sevgili

Maþukun aþkýna, müstaðni oldum
Duraðan düþünüp sarardým soldum
Tutuþup yalvardým yandým kül oldum
Bir vefa umdum senden ey sevgili

Arife gül yeter, baþka gerekmez
Herkesin aþkýnda vefa görülmez
Servi aðacý da, meyve veremez
Bir vefa umdum senden ey sevgili

Behçet Bük Eskiþehir
GünbatýmýerkenBehçetBük (Kalbimin Sesi kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın: