Muradým kaderin az ötesiydi
Hayalim ufkumu aþtýðý zaman
Ömür takviminde haz ertesiydi
Duygular sel olup taþtýðý zaman
Ab-ý hayat için verdiðim nakit
Tez bitmeyecekti; böyleydi akit
Sanýrdým kýyamet denen o vakit
Uçurtmam çamura düþtüðü zaman
Ne hüzün bilirdim, ne matem, aðýt
Aþkýmý ifþaya yetmezdi kâðýt
Neþeyi böl paylaþ; daðýt ha daðýt
Yüreðim çaðlayýp coþtuðu zaman.
Kuþlara kanattým, bahtýma çeri
Keder baþ kaldýrsa yerdi hançeri
Bir ben vardý bende benden içeri
O ben benden hýzlý koþtuðu zaman
Cihan tozpembeydi; aliyyülala
Yaz gölgelense de mutluydum hâlâ
Kurt düþtü içime; okunup salâ
Kazmalar topraðý eþtiði zaman
Yol uzun inceydi, yýllar basamak
Aklýma gelmezdi hiç duraksamak.
Âniden farkettim neymiþ susamak
Düz yolda pusulam þaþtýðý zaman
Bir parmak bal imiþ aðzýmda o tat
Sonsuzluk iksiri ödenmez fiyat
Aðlamak nasýlmýþ öðretti hayat
Aynalar yaramý deþtiði zaman
Meðer can kuþ imiþ, ömürse bir an
O an dünyevîyse yarýsý noksan
Gaye vuslat ise varýrmýþ insan
Olmak için yanýp piþtiði zaman