kýrýþýk gözleriyle ömrünün son paragrafýný bakýyordu. çatlayan pencerede ortadan yarýlmýþ suret görünüyordu. sað tarafýný bilmem, solu boþluða dalýp dalýp bakýyordu. ne olur bakma! ömrünün son cümlesini okuyamýyorum.
beþinci mevsim, takvim yapraðýnda altý çizili tarih kokuyordu. gün odaya uðramamýþ; oda kör, buram buram dün kokuyordu. dedim ona: " aç yüreðindeki kilidi, gönlün ayrýlýk acýsý çekiyordu. ne olur kurtul esaretinden! tarihinin kokusunu duyamýyorum. Sosyal Medyada Paylaşın:
Mesut Tütüncüler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.