UMUDUM VAR

Ben sana hep geceyim, sen gündüz istiyorsun
Yaralý bir kör kuþum, sen bülbül ol diyorsun
Çelik halat boynumda ,pamuk iplik diyorsun
Sevda balonlarýný uçuruyorum sanma

Göçmen olan kuþlarý kafeste besliyorlar
Hapis olan bir ruha nefes alma diyorlar
Bir fýrtýna bir rüzgar dalýndan söküyorlar
Umut dolu yarýna koþacaðým hep sanma

Hal-hatýr soruyorsun boþver sorma diyorlar
Sevdalý yüreðimi þimdi karma diyorlar
Sevenin sevdasýný bin asýr sayýyorlar
Ebediyen bu rüya yaþanacaktýr sanma

Susuz çöl ortasýnda aþka yürü diyorlar
Koruyla kavrulana damla akýtmýyorlar
Baðýrsa kör kuyudan el verip almýyorlar
Sevda güzel deyipte zahmet edip anlatma

Aþkýn kayalarý aþýlmaz bekleme git diyorlar
Sevdanýn yollarýna taþ duvar örüyorlar
Yolda yürüyenler var ölüm orda diyorlar
Gülistanýn baðýnda gül açtýrýrlar danma

Aþka bir kurban daha vereceðiz yakýnda
Kör kurþunlar yaðýyor bu aþkýn kucaðýnda
Son sözünü söyle yar,can versem kucaðýnda
Sonunda kavuþmak var bu dünyadadýr sanma

R.okutur

Sosyal Medyada Paylaşın: